First class in de futuristische 'bullettrain' blijkt de meest gepaste manier te zijn om in Shanghai te arriveren. Wat een stad! Shanghai is niet zoals de rest van China; het is de ideale combinatie tussen Westen en Oosten.

Het lijkt of ze alle mooie en stijlvolle mensen in China hebben samen gebracht op deze plek. In de voorbije weken heeft mijn backpacker's plunje me niet gestoord. De gemiddelde Chinees liep er veel erger gekleed bij. Hier is het een beetje pijnlijk. Er zijn al die hippe winkels en trendy uitgaansmogelijkheden, maar het heeft zo iets van 'kijken mag, aankomen niet.

Dan maar de echte toerist gaan uithangen zeker? We bezoeken het lantaarn festival in de 'Yuyuan gardens' , wandelen door het oude centrum, het 'People's park' en de Franse concessie en gaan de lichtjes op de 'Bund' bewonderen. Al regent het en branden er daardoor bijna geen lichtjes en gaan de 2 hoogste torens van Shanghai weer verscholen achter, je raadt het al, wolken en mist.

De rest van de tijd gebruiken we om onszelf terug wat op te smukken . Acht weken China hebben ervoor gezorgd dat we er zijn gaan uitzien als 1 van hen. We houden schoonheidslaapjes, nemen een massage, gaan naar de kapper en alles in de rugzak wordt gewassen om de China-stank er uit te krijgen. Acht weken aan 1 stuk in China zijn is trouwens te veel van het goede. China is als een goed glas Whisky: geniet, maar met mate. Iedereen die we hebben ontmoet en nog aan het begin van zijn China-reis stond, was razend enthousiast (dat waren wij trouwens ook), maar na een tijd verdwijnt dat gevoel. We zijn blij dat we kunnen doorreizen naar Canada.

We zijn zelfs zo gehaast hier weg te geraken dat we onze vlucht bijna missen. We hadden er niet op gerekend dat de metro naar de luchthaven er 75 minuten over zou doen. We komen dus een uur later dan gepland aan op de luchthaven, enkele minuten voor het boarden begint. Alle uren slaap en schoonheidsbehandelingen van de voorbije dagen ten spijt; na deze rit zien we er meteen weer 5 jaar ouder uit (Christophe ziet er inmiddels de 40 gepasseerd uit). Om 12 na 5 komen we van de metro en tegen 28 na 5 staan we klaar om op de vlieger te gaan. Op een kwartier tijd zijn we van het station naar de terminal gesprint, hebben we onze tickets afgeprint en bagage ingechecked en geraken we probleemloos langsheen de douane tot aan onze gate. Dit moet een nieuw wereldrecord zijn. Canada, here we come!

HOSTEL: Le tour traveller's rest youth hostel