Het gevaar van samen met andere mensen in een dorm te slapen is dat je soms bij 'vreemde snuiters' terechtkomt. De kans dat er een of meerdere snurkers in de kamer liggen is redelijk groot, vooral als er (goedkope) alcohol in de buurt is. Ik zal die ene ronker in Nieuw-Zeeland nooit vergeten!

Dan is er het soort reizigers die gewoonweg geen schaamte kennen. Zo was er enkele dagen geleden in Hanoi een gluiperd die het niet kon laten om in het midden van de nacht een meisje mee te brengen en een spelletje 'liggende wip' te spelen. En dat terwijl er 7 andere mensen (waaronder wij) in die kamer lagen te slapen. Er verschijnt nog steeds een glimlach op mijn gezicht als ik aan het Hollandse meisje terugdenk die in onze dorm lag. Ze begon met het licht van haar GSM te schijnen naar het koppel vogelliefhebbers. 'He, viespeuken, ik zie wel wat jullie aan het doen zijn. Neem in het vervolg een prive-kamer' (die Nederlanders toch, altijd recht voor de raap)!

Eigenlijk is er nog een soort apart die niet echt in het rijtje thuishoren, nl. de weirdo's. Omdat ze niet altijd in een dorm slapen maar toch zo'n spoor van mysterie met zich meebrengen, verdienen ze het om ook vermeld te worden (good for you!). Zoals de gast in Thailand die een prostituee meenam naar zijn kamer, beroofd en in elkaar geslagen werd door de pooier om daarna spoorloos te verdwijnen. Tenminste dat denken we dat er gebeurd is. Het volledige verhaal zullen we nooit kennen. (zie je? mysterie!)

Helaas is er nog een vierde categorie. Ik noem ze de 'buiten! categorie'. Mensen die er moeiteloos in slagen om het luidruchtige en het schaamteloze te combineren. Dit verhaal gaat over onze ontmoeting met deze soort.

Na onze trip naar Halong Bay keren we terug naar Hanoiomdat we nog 2 dagen moeten wachten op onze Chinese visum. We verhuizen van het oude Hanoi Backpackers Hostel naar het nieuwe omdat het centraal gelegen is in het oude stadsgedeelte, maar vooral omdat het eten er stukken beter is. We hebben (alweer) een Canadees in ons gezelschap die we op de 'partycruise' hebben ontmoet. Hij komt uit het mondaine Saskatoon. We hebben het opgezocht en er valt dus in de verste verte niets te beleven (volgens de kaart leven er zelfs nog steeds dinosaurussen). En om eerlijk te zijn is het ook wel een beetje te merken aan deze gast (zzzzz). Dus we drinken er een paar om hem in the mood te krijgen en omdat Yirka blijft beweren dat ze de beste is, spelen we een paar spelletjes darts. Het Backpackers Hostel staat bekend als het 'feestparadijs' dus we kijken een beetje verbaasd wanneer ze om half elf vragen om het laatste drankje te bestellen. Tegen elf uur is de bar gesloten! We beslissen dan maar om vroeg te gaan slapen.

In het midden van de nacht vliegt de deur met een klap open en komen er 2 gasten stomdronken binnengezeild. De ene met een brandende sigaret in zijn mond. De tweede zakt meteen door zijn benen en ligt in het midden van de kamer zoals een vis op het droge te spartelen en te hoesten alsof hij moet overgeven. Dan ziet hij Yirka's handdoek liggen en besluit om deze als zakdoek te gebruiken. Yirka is woedend en eist dat ze gaan slapen. De andere 2 schobbejassen (blijkbaar was er een binnengeraakt zonder dat we het wisten) hebben de tijd van hun leven en hijsen hun maat in het bovenste stapelbed. We vragen hen of ze het wel verstandig vinden om hem daar te leggen. 'Geen probleem, over 5 minuten slaapt hij, zoals altijd.' De lichten gaan uit en er gaan geen 2 minuten voorbij voordat hij met zijn zatte botten naar beneden dondert. Wanneer het licht aangaatom te kijken of hij wel OK is, zien we hem poedelnaakt op de grond liggen. In plaats van hem te helpen beginnen ze hem al lachend te filmen. 'Dit gaat morgen zeker opyou-tube!' Nadat ze genoeg filmmateriaal hebben, steken ze hem dan toch in het onderste bed, waar hij(nog steeds groggy van de duik) meteen in slaap valt. Nadit boeiende voorprogramma begint het snurkconcert!

Om 6 uur s'morgens gaan alle lichten weer aan en beginnen ze op hun doodse gemakje, maar met het nodige lawaai, hun valliezen te pakken. Ze vertrekken op een boozecruise naar Halong Bay. De sierduiker ontwaakt uit zijn coma en kondigt met enige trots in zijn stem aan dat hij in zijnbed heeft gepist (hilariteit alomnatuurlijk!). Hij trekt (nog steeds in vol ornaat) de lakens van zijn bed en gooit zenaast onze rugzakken. Wanneer de andere 2 klaar zijn met inpakken laten ze hun 'maat' in de steek en gaan al naar beneden. Deze begint te bleiten als een klein kind omdat hij denkt dat ze hem hier gaan achterlaten. Een half uur later lukt het hem uiteindelijk om zijn gerief bij elkaar te rapen en verlaat hij snikkend de kamer (boehoe).

Ik weet niet zeker vanwaar deze varkens afkomstig zijn: Schotland, Wales of Ierland. Een kiwi-Canadees, die we in NZ ontmoet hebben, heeft ze nog het best beschreven van allemaal: the island monkeys. Ze leven op een eiland, zijn constant zat en gedragen zich als een bende losgelaten apen! Wat ik wel weet isdat ze een leuke verrassing te wachten staat als ze terugkomen van Halong Bay. We hebben er voor gezorgd dat ze het hostel niet meer binnenmogen. Voor 1 ding moet ik ze wel bedanken: ze hebben ons de nodige motivatie gegeven om naar China te vertrekken!

P.S.: Deze wetenschappelijke studie naar vreemde organismen in het dormbiotoop is nog niet afgerond. De mogelijkheid bestaat dat er nog nieuwe specimen ontdekt worden. We houden u op de hoogte. SLAAP VEILIG!!!