Reggae wonderland
Gili Trawagan is geweldig. Geen auto's hier; enkel low-rider fietsen en paardmet kar. Je wandelt het eiland rond in minder dan een uur. De zandweg grenst de ene kant aan witte stranden en een turquoise zee en aan de andere kant staan kleine hotelletjes en restaurantjes, waar ze 's avonds de vangst van de dag BBQ-en.Uit de luidsprekers weeklinken Bob en de Peppers. Ze draaien hier zelfs Millencolin.
De dagen die we hier spenderen zijn zo perfect dat het allemaal niet eens echt lijkt. We verhuizen van het zwembad naar de zee; van de cocktailbar naar het feestje op het strand.We hangen wat rond meteen Noorse broer en zus Andres en Kjersty en een Brits koppel Greg en Lucy. Christophe probeert nog enkele keren te surfen, maar de ondergrond is hier vlijmscherp koraal en het water ondiep. Geen goede condities voor een beginner. Dan maar gaan snorkelen. Door het ondiepe water zit je echt met je neus tussen het koraal en al die gekleurde vissen. Zelfs reuzeschildpadden zwemmen maar op enkele tientallen centimeters van ons gezicht.
Na vier dagen en een overdosis Bob nemen we afscheid van elkaar. Terug naar Bali vanwaar we verder zullen vliegen naar Thailand. De Noren raden ons Padang Padang aan, op een schiereiland van Bali. Het zou hier nog de moeite zijn, met veel surf en weining toeristen.
HOTEL: Pesona
MUZIEK: Air - All I need
BOEK: Chris Salewicz - Bob Marley, the untold story
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}