Red Hot Moon
We hebben tijdens ons verblijf in Alice Springs het beste voor het laatst bewaard, namelijk de uitstap naar Ayers Rock of Uluru. Omdat we het te riskant vonden een auto te huren en zelf de 500 km naar daar te rijden (wegens het gevaar een kangeroe aan te rijden, wat de verzekering niet dekte), is het een dagtrip met de bus geworden.
Om 6 uur 's morgens opgepikt, om 5 uur, slechts 2 bochten, een tiental huizen, 4 honden, 2 emoes en 5 kamelen later aan te komen.
We zijn eerst afgezet aan Kata Tjuta ofwel de Olgas. Kata Tjuta betekent 'veel hoofden' en met veel verbeelding lijken die rotsen daar wel een beetje op. Om een lang mythisch verhaal kort te maken: een groep mannen jagen de vrouwen en kinderen van een stam weg en worden hiervoor gestraft door levend begraven te worden, met enkel nog hun hoofd boven de grond (een soort bananenfuif in Stekene dus...).
Daar konden we dan een wandeling maken en foto's nemen. Dat laatste was niet eenvoudig doordat we vlak voor de enorme rotsen stonden waardoor we geen overall beeld kregen en Yirko (de zeur in Yirka) wakker werd (inderdaad we hebben een andere schrijver en er mag al eens met een ander gelachen worden). Gelukkig, voor mij althans, stopte de bus onderweg naar Ayers Rock aan een platform waar we een foto van het geheel konden nemen en Yirko weer verdween.
Aangekomen aan Uluru zagen we tot onze grote spijt dat de beklimming naar de top gesloten was vanwege de wind. Jammer, want we hadden er graag eens bovenop gestaan.
Na een korte tour rond Ayers Rock, die veel weg heeft van een rood maanlandschap (scheuren en kraters enzo) en een lang verhaal over het ontstaan ervan , een mythe zo absurd dat je een fles 'sterken' op moet hebben om het te begrijpen, kwamen we stilaan bij het hoogtepunt van de dag: een BBQmet (zogezegde) Champagneen zicht op Ayers Rock bij zonsondergang!!! We hadden een strategische plek aan tafel gekozen (bij de drank dus) vanwaar we de rots mooi van kleur zagen veranderen.
Onderweg terug naar huis miste de bus op een haar na een kangeroe. Spijtig, want er had nog wel een dessertje bijgekunnen.
Al bij al was het toch een prachtige dag en een mooi einde van ons verblijf in Alice.
(CU) CU-soon
Christophe en Yirka
Reacties
Reacties
Yowkes levensgenieters,
Weeral super om jullie verhalen te lezen en af en toe onder tafel te liggen van het lachen.
Dikke pakkerd
Elisabeth en Joachim
hoi yirka en christophe...super om jullie verhalen zo te lezen,ik zie het zo allemaal voor me (of probeer het toch)...Ik hoop dat jullie nog een super trip gaan hebben maar dat zal wel geen probleem zijn!!!groetjes isabel
Amai, zo te zien hebben jullie zich daar super!! Echt leuk om te lezen wat jullie al allemaal gedaan hebben en het is ook geschreven. Christophe zorg da ge niet ondervoed geraakt he :-).Wij hebben hier nu nog 14 dagen verlof, maar met dit 'superweer' hier in België begin ik toch al wa te panikeren. grts en amuseer jullie nog eh
hey trekkertjes...
ik weet niet of ik het jullie al had gezegd maar pieter kijkt er echt naar uit dat jullie komen logeren bij hun.
ik heb wel al dubbel gelegen met jullie verhalen.
op het werk gaat het goed voor uit nu vrijdag is de laatste dag van de kenny.
hij word loodgieter. ja heb daar ook vraagtekens bij!!!
morgen gaat er al een vrachtwagen naar hoboken onze volgende halte volgens nico we zijn bij de buren bezig je weet wel bij je vriendin mis overstroming
en dan de garage's nog als de kraan weg is volgende dinsdag naar alle zo ben je ook nog een beetje mee hé nog +-48 weken aftellen :-).
laat het vooral niet aan je hart komen en bijt maar een grote beet uit een lekker duiven billeken en denk maar dat het een lekkere entrecote is van de rode sluis hi hi alle tot binnenkort grtz ben.
Dag Christophe en Yirka.
Het is heel prettig om jullie reisverhalen te lezen en de bijhorende foto's te bekijken. Zo kunnen we allemaal goed volgen wanneer er over jullie verteld wordt. Geniet nog maar van jullie trip. Wij gaan ook wat zon opzoeken in Spanje want het is hier balen wat het weer betreft. Groetjes
hallo Christophe en Yirka,
het is hier in het verre Nederland nu 6 uur PM en voor de zoveelste keer deze zomer (voor zover je het nog een zomer kunt noemen) kleurt de hemel hier weer grijs en grauw en valt er ook weer de nodige regen.
Om ons een beetje op te beuren dachten we, kom eens kijken hoe jullie het stellen daar op jullie verre bestemming.
Ik moet zeggen, het geen wat we al gezien en gelezen hebben over jullie bijna 3 weekse reis maakt ons wel wat jaloers en denken we er sterk over na om een sponsor te zoeken zodat we ook een wereld reis kunnen gaan ondernemen (grapje, ik ben jammer genoeg niet zo avontuurlijk aangelegd).
Maar we vinden het wel ontzettend leuk om jullie te kunnen volgen en te zien hoe jullie genieten.
Wel zijn wel tot de ontdeking gekomen dat we jullie verhalen maar beter niet meer op zondagavond moeten lezen, daar het nog moeilijker is om aan maandagmorgend (eerte werkdag van de week) te moeten beginnen.
Yirka en Christophe nog veel plezier en laat ons af en toe nog lekker mee genieten van julli ervaringen.
Groetjes Tante Fabiola en oom Roger
Mooi, mooi, mooi.... zucht... ik wou dat ik er bij was :-(
cu- cu soon!!
Amai...jullie verhalen zijn echt entertainend om te lezen! Alles klinkt zo levendig dat het een makkie is je voor te stellen wat je allemaal meemaakt daar.Alhoewel the real stuff waarschjinlijk nog niet te vergelijken valt met wat jullie hier beschrijven.Hier alles ok...Johan en ik zijn dagelijks bezig met het ontruimen van de keukenkasten en ijskast met producten waarvan de vervaldatum spreekt op januari 2006...christophe had daar natuurlijk geen last van maar johan met zijn zwakke maag, je weet wel he.Straks moeten we naar de babydokter (johan beweerd net dat ik gyneacoloog nie kan spellen maar nee nem ziede wel!!!)en net zoals ik heeft johan beslist om toch te wachten met het weten van het geslacht tot de baby geboren is.Wat audrey betreft is ze aan het aftellen voor de eerste schooldag...ze kan nie wachten omwille van haar nieuwe schoolspullen die ze weeral gekregen heeft.Fifi is ondertussen ook al gekweekt dus geen ambetant gekef meer elke keer je de deur open doet maar ik kijk toch uit om ons eigen stekje te hebben, alhoewel ik een donkerbruin vermoeden heb dat johan stiekem jullie bed gaat meesmokkelen eens we verhuizen. Hij is er al zo aan gehecht, hij laat vast een traantje als het zover is...allezins houdt jullie goed en geniet elke dag van je droom! veel kusjes van ons!!!!!XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}