Na 1001 tours te hebben bekeken en vergeleken, hebben we beslist toch geen zeil-en duiktour te doen. We konden ten vroegste zaterdag aan boord, wat betekende dat we andere dingen op ons verlanglijstje zouden moeten schrappen (dit is het jammere aan ons verblijf in Australie, het enige land waar we omwille van budgetaire redenen met een tijdslimiet zitten. Ons ticket naar Nieuw Zeeland ligt vast, dus we moeten hoe dan ook voor 3 september in Sydney zijn).

Ook raadde onze Duitse kamergenote ons af om veel geld te betalen om te gaan duiken als je geen brevet hebt. Je kan dan blijkbaar alleen maar vanaf het strand duiken waardoor de diepte beperkt blijft en je min of meer hetzelfde te zien krijgt als wanneer je gaat snorkelen.

Eindelijk de knoop doorgehakt (niet dankzij de hulp van Christophe voor wie alles OK is en elke vraag beantwoordt met 'ik weet het niet') en dus gaan snorkelen. Met een boot rond de Whitsunday eilanden gevaren en gesnorkeld tussen allerlei soorten vissen en koraalriffen. Soms zwommen er honderden visjes rondom je (zo'n beetje zoals in de Kleine Zeemeermin tijdens het liedje 'Diep in de zee' om je toch een beeld te kunnen geven). We hebben zelfs enkele walvissen met hun babies gezien.

Gelunched op Whitehaven Beach (mosseltjes op Provencaalse wijze), een van de mooiste stranden ter wereld. Compleet verlaten en omringd door het blauwste water dat we ooit hebben gezien. Het was een geweldige dag, dus we hebben er geen enkel moment spijt van gehad dat we niet zijn gaan zeilen. Op de terugweg trouwens nog een zeilboot gezien die aan het zinken was, dus toen waren we helemaal blij met de keuze die we gemaakt hadden.

Terug in onze hostelstond er een rij om te kunnen koken in het minikeukentje, dus zijn we maar uit eten gegaan naar de plaatselijke Mexicaan. We hadden heel wat uitgespaard door niet te gaan zeilen, dus we vonden wel dat dit er af kon. Jammer genoeg was het zowat de meest vieze Mexicaan waar we ooit hebben gegeten (inclusief die Mexicaan in Antwerpen toen met mama en Jerie). Christophe vond het nog wel meevallen, maar die heeft de laatste dagen dan ook alleen maar mijn kookkunsten te eten gekregen.

Verder nog een luie dag in Airlie doorgebracht. Gewoon aan het zwembad wat gelezen en puzzelboekjes van de Story proberen invullen (dank je Christa). Aan het zwembad nog meer 'wildlife' gespot: een minislang, een arend en tientallen Kaketoes (nog steeds geen koala's gezien. We hebben wel al wat bijgeleerd over hen: ze slapen 22 uur per dag omdat ze high zijn van de eucalyptusbladen die ze eten. Dus Jessie, tot we je cocabladen vanuit Peru kunnen sturen, mischien een goed alternatief).

Groetjes

Christophe en Yirka

FILM: Finding Nemo (nogal voor de hand liggend)

MUZIEK: Katy Perry - Teenage Dream